Over na naoorlogse Nederlandse premiers bestaan weinig leuke anecdotes. Niet zo verwonderlijk als je denkt aan Lubbers, Kok, Balkenende. Bij Lubbers krijg je spontaan associaties met een vrome billenknijper, niet bepaald grappig. Met Kok viel weinig te lachen en om hem al helemaal niet, en Balkenende, tja, volgens de BBC is hij de premier van Denemarken.

Nu de politieke elite al weer geruime tijd op zoek is naar de islamitische wortels van de westerse beschaving, is het goed om stil te staan bij de klassieken. Zeker rond de jaarwisseling. Een tijd, waarin we goede voornemens maken en oude idealen, met een stevig glas wijn in de ene en een blokje kaas in de andere hand, nog eens rustig heroverwegen. Onvermijdelijk dringt zich op zo’n moment de vraag op: wat is goed leven.